De zoon van Annelies gaat op kamers. Hoe zij deze grote stap als moeder heeft beleefd? Lees het in dit interview.
De zoon van Annelies gaat op kamers: "We gaven hem een boodschappentas vol spullen mee"
Vroeg of laat is het zover. Het studentenleven roept en hup, daar gaan ze! Het huis uit, de wijde wereld in. Zo ook Christian, de zoon van Annelies. Wij spraken haar vlak na de verhuisdag.
Heb je je uitgevlogen zoon al gesproken sinds de grote dag?
"Ja, hij was hier meteen de dag erna. Zijn broertje was jarig en hij kwam hier binnen met zijn eigen sleutel. Toen zei ik: 'eigenlijk moet je aanbellen, hè? Je bent nu te gast'. Hij zegt nu nog dat hij elk weekend thuiskomt. Dat moet ik nog zien, haha. Maar hij is hier altijd welkom, hoor. Het is maar drie kwartier reizen, dus hij is er zo. Gezellig juist, zeker voor zijn zusje van zes. Hij heeft alleen geen eigen kamer meer, die is al ingepikt door zijn broertje."
Was het lastig om ‘m te zien gaan?
"Toen hij de laatste spullen inlaadde en echt vertrok, had ik wel even een momentje. Maar ik ben te nuchter om echt te huilen. Ik denk eerder: oké, dit is gewoon hoe het gaat.
Maar dat betekent niet dat het niet wennen is. Er was eerder toch een soort vanzelfsprekend contact. Hij ging overdag al wel zijn eigen gang, maar we aten bijvoorbeeld wel elke avond met het hele gezin. Nu moeten we daar een nieuwe weg in vinden. Hij wil natuurlijk niet elke dag met z’n moeder aan de lijn hangen, maar hoe vaak is dan wel oké? Eén keer in de twee weken? Geen idee."
Heb je hem goed voorbereid?
"Wat betreft huishouden zijn de kinderen wel een beetje verwend. Ik denk al gauw: het is makkelijker als ik het huishouden gewoon zelf doe. En we hebben een vaatwasser… die heeft hij daar natuurlijk niet. Kooklessen heb ik hem niet gegeven, maar hij kan wel pannenkoeken bakken, haha. En toen hij tijdens zijn reis door Peru in lockdown moest, heeft hij ook het een en ander geleerd.
Hij heeft van ons twee boodschappentassen vol spullen meegekregen: chloor, wasmiddel, maar ook lekkere dingen. Gewoon, om goed te beginnen."
En qua financiën en verzekeringen?
"We zijn wel even met hem gaan zitten om zijn financiën door te nemen. Het is belangrijk om dat allemaal goed op een rij te hebben. Hij wil 15 tot 18 uur in de week gaan werken, dus dat zit wel goed denk ik. Ook met zijn zorgverzekering hebben we hem geholpen toen hij 18 werd.
Ik wist dat uitwonende kinderen bij de meeste verzekeraars nog meeverzekerd zijn op de aansprakelijkheidsverzekering van de ouders. Daar had hij zelf helemaal niet bij stilgestaan. We hebben het nog wel gehad over de inboedelverzekering. Of hij dacht dat het nodig was, op dit moment of in de toekomst als hij meer spullen heeft verzameld. Daar gaat hij nog over nadenken."
Zo’n studentenhuis is natuurlijk heel wat anders dan het ouderlijk huis.
"Ja, het hoort er natuurlijk een beetje bij dat het een zootje is. Daarom ook die tas met schoonmaakspullen, haha. Ze wonen straks met z’n drieën. Eén van zijn huisgenootjes zei op de hospiteeravond dat ze kon koken en netjes is. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat de mannen ook meehelpen. Anders wordt het wel heel stereotiep."
Vind je het belangrijk dat hij op kamers gaat?
"Zeker. Zelf ging ik op kamers in 1995. Lang geleden, hè? Ik zeg wel eens dat ik daar meer van heb geleerd dan van mijn studie. Pas als je loskomt van je ouders, weet je hoe het is om op eigen benen te staan. Dat gun ik hem ook.
Hij had het afgelopen jaar een tussenjaar en is op reis geweest naar Peru. Toen heeft hij zich voor het eerst zelf moeten verdiepen in verzekeringen in dergelijke. En daar was hij natuurlijk ook veel op zichzelf aangewezen.
Voor mij wordt het ook wel even wennen. Vooral omdat het de eerste keer is. Je sluit toch een soort tijdperk af waarin alle kinderen thuis wonen. Dat komt nooit meer terug."
Wat zegt Christian er zelf over? "Het is superfijn om middenin mijn studentenstad te wonen"
"Sinds kort woon ik op kamers in Rotterdam en dat bevalt heel goed! Het is heel fijn om middenin Rotterdam te wonen, dat maakt het toch wat makkelijker om contact te maken met medestudenten, zeker nu veel op afstand gaat door corona. Ik leefde er al een tijdje enorm naar toe, maar ben meestal niet zo goed voorbereid als ik nieuwe dingen ga doen. Verzekeringen bijvoorbeeld, daar heb ik eigenlijk nog niet zo goed naar gekeken. Maar ik ben wel van plan om dat binnenkort te regelen!"
Hoe zit het eigenlijk met de verzekeringen als uw kind uit huis gaat? Lees het in ons blog Kind op kamers: hoe zit het met de verzekeringen?.